การแต่งกายของผู้หญิง

    ทุกชนชาติทุกชาติพันธุ์บนโลกนี้ย่อมมีเอกลักษณ์ในการแต่งกายที่สวยและโดดเด่นไม่เหมือนกัน ชาวดาอางก็มีเอกลักษณ์ในการแต่งกายที่สวยไม่แพ้ใคร เครื่องแต่งกายของผู้หญิงเราเรียกว่า "ซีโลบ" ประกอบด้วยเสื้อผ่าหน้า แขนกระบอกยาวถึงข้อมือ  สีพื้นสดใส ตกแต่งสาบเสื้อด้านหน้าด้วยแถบผ้าสีแดงหรือสีชมพู สวมผ้าซิ่นที่ทอขึ้นเอง สีแดงสลับลายริ้วขาวเล็ก ๆ ขวางลำตัวความยาวจรดเท้า โพกศีรษะด้วยผ้าผืนยาว ผ้าโพกศีรษะของผู้หญิงจะโพกโดยใช้ผ้าพาดไว้ใต้มวยผมด้านหลังแล้วทบมาซ้อนกันด้านหน้า ลักษณะที่โดดเด่นคือ การสวมที่เอวด้วยวงหวายลงรักแกะลายหรือใช้เส้นหวายเล็ก ๆ ย้อมสีถักเป็นลาย หากผู้หญิงที่มีฐานะจะสวมแผ่นโลหะด้วยเงินแถบยาว บ้างสวมแผ่นอลูมิเนียมนำมาตัดเป็นแถบยาว ตอกลายและขดเป็นวง สวมใส่ปนกัน วงสวมเอวเหล่านี้ ดาอางเรียกว่า “หน่อง”

การแต่งกายผู้หญิงจะแบ่งเป็นสี่ช่วงวัย คือ

1. วัยเด็ก

  จะแต่งกายด้วยชุดเสื้อผ้าที่ไม่เน้นผ้าซิ่นสีแดงแต่จะเป็นผ้ากำมะหยี่ แต่ก็มีบ้างที่สวมซิ่นสีแดงด้วย ส่วนเสื้อก็จะคล้าย ๆ ผู้หญิงกลางคน คือไม่แน้นเครื่องประดับที่เสื้อมากมาย

  

2. วัยสาว

   วัยสาวเป็นวัยที่สดใส ดังนั้นเสื้อที่สวมจะมีพื้นสีสันสดใสและประดับตัวเสื้อด้วยเครื่องเงินทั้งตัว ตามแต่ฐานะของผู้สวมใส่

 

3. หญิงวัยกลางคน

    สีพื้นเสื้อนั้นบางคนยังสดใสแต่ไม่นิยมประดับตัวเสื้อมากมายเหมือนวัยสาว แต่ยังคงประดับแขนเสื้อด้วยด้าย เครื่องเงินบ้าง สวมซิ่นสีแดง

4. หญิงสูงอายุ

    หญิงวัยนี้ไม่นิยมประดับพื้นเสื้อ สีเสื้อจะเป็นสีดำล้วน